The Statisfactory Project: terug naar de kern van welzijn
In het kader van de Week van de Werkstress laten we psycholoog Iris Bergwerff aan het woord. Iris begon haar carrière in de klinische psychologie bij de ggz, maar voelde snel dat ze vanuit een andere visie wilde kijken naar mensen. Ze wilde vooral náást de cliënt staan, zodat er vanuit gelijkwaardigheid goede gesprekken kunnen plaatsvinden. Daarnaast gelooft ze dat heel veel klachten (bv. vermoeidheid, angsten, paniek) vooral signálen zijn. Dus niet iets wat je weg moet poetsen, maar waar je juist met nieuwsgierigheid naar kunt kijken: "Wat heeft dit mij te vertellen en wat doe ik daar mee?"
Met The SatisFactory Project zet zij zich in om het welzijn van werkend Nederland vanuit drie invalshoeken structureel te verbeteren: De klinische psychologie (individueel), arbeidspsychologie (organisaties) en leefstijlgeneeskunde (individu en organisaties). Want alles heeft met elkaar te maken.
Terug naar de basis
Vanuit The StatisFactory Project helpt Iris mensen op individuele basis dit doet zij vanuit de evolutionaire psychologie. Daarbij stelt ze het volgende “We moeten terug naar wat we belangrijk vinden en fijn vinden om te doen.” Ze geeft daarbij twee belangrijke punten “We willen graag verbinding met anderen, want we zijn groepsdieren. We voelen ons het beste wanneer we in verbinding staan met anderen.” Daarnaast noemt ze voldoening “Vaak hoor je mensen praten over geluk als doel maar ik denk dat we juist meer toe moeten naar voldoening. Waar haal ik aan het einde van de dag voldoening uit? En voldoening kan je ook voelen als je niet optimaal gelukkig bent.”
“Een huis bouwen kan alleen als de fundering klopt”
Naast dat ze mensen individueel helpt, ondersteunt Iris ook organisaties vanuit haar bedrijf ‘Huis van Amplitie’. Hierover vertelt ze het volgende: “Bedrijven zijn steeds meer bezig met het welzijn van hun medewerkers te bevorderen. Daarbij strooien ze vaak met trainingen en workshops zonder dat ze in gesprek gaan met hun medewerkers over wat zij nodig hebben.” De werkwijze van Huis van Amplitie is om intensief aan de slag te gaan bij bedrijven en voor langere periode het gesprek aan te gaan met medewerkers om tot de kern van eventuele problemen te komen. “Een huis kan je pas bouwen wanneer de fundering klopt, dus we stimuleren bedrijven om de kern op orde te maken. Denk bijvoorbeeld aan: sociale veiligheid op de werkvloer, of heel praktisch, is het kantoor wel stimulerend genoeg? Als die basis duidelijk is, kan je gaan kijken waar er nog stappen te zetten zijn. Hier kunnen eventueel trainingen of workshops voor worden ingezet”, vertelt Iris.
Een vijgenzaadje zal nooit een citroenboom worden
Zowel voor bedrijven als voor mensen geldt dat er vaak vanuit een doel wordt gedacht. Een doel kan heel erg helpen bij het zetten van stappen. Maar soms klopt het vooraf gestelde doel niet bij de kern van een persoon of bedrijf. Iris geeft hierbij een metafoor “Mensen beslissen op een gegeven moment dat ze een citroenboom willen zijn. Dus ze gaan er alles aan doen om uiteindelijk die citroenen te kunnen plukken. Ze gaan een opleiding volgen, ze omringen zich met mensen die ook citroenen willen plukken, etc. Maar halverwege hun leven komen ze erachter dat ze eigenlijk een vijgenzaadje zijn. Ze hebben dan keihard gewerkt naar een doel wat helemaal niet past bij wie ze eigenlijk zijn en raken uitgeblust.”
Het is voor mensen dus veel belangrijker om te kijken naar de kern: Wie ben ik? Wat vind ik belangrijk en hoe kan ik ervoor zorgen dat ik de juiste vruchten kan plukken. “We moeten meer kijken naar onze wortels, die voeden uiteindelijk de rest van de boom. Dus hoe beter je voor je wortels zorgt hoe meer vruchten je uiteindelijk gaat plukken”, aldus Iris.
Het lijkt tegenstrijdig, met jezelf bezig zijn terwijl verbinding juist zo belangrijk is om werkstress te voorkomen. Iris legt het uit “Het lijkt asociaal om zo met jezelf bezig te zijn. Een cliënt van me zei daar over het volgende: Bomen communiceren veel via hun wortels, dus als we zorgen dat we allemaal onze wortels goed voeden dan verbinden we op die manier met elkaar, want daar zit de communicatie.”
“Je zou maar mens zijn”
Iris sluit af met de quote die ze ook vaak meegeeft aan de mensen of organisaties die zij begeleidt: “Je zou maar mens zijn”. Ze vult aan: “We leggen onszelf vaak heel veel dingen op. Maar we zijn ook maar gewoon mens, soms maken we fouten en doen we af en toe iets doms. We mogen soms best gewoon even mens zijn.”